معمولا روزنامه نگاران و
خبرنگار، اهل جنجال و جدل نیست بلکه قلم به "نقد " میزند تا داشتههای اقتصادی، اجتماعی و به ویژه معرفتی جامعه را به "نسیه" تاراج نکنند. قلم خبرنگار به نقد در عین حال حفظ آبرو توانمند است اما هرگز به وادی تخریب و تحقیر و تمسخر نباید میل پیداکند.برای هر حرفش حساب در نظر دارد چه رسد به کلمه و جمله و مقاله اش.آنان که بیحساب به اندازی مثنوی هزار من کاغذ در متهم کردن دیگران مینویسند اگر هم بشود آنان را خبرنگار نامیدخبرنگارمومن برای خود رفتاری به قاعده "مُحسنین" قائل است؛ میکوشد "کارِ درست" را به درستترین شیوه انجام دهد و نگذارد در نگاه و قلم او، تخریب جای نقد را بگیرد و یا نقد به نق زدن تنزل یابد.خبرنگار، غرض ندارد. از پیش، داوری نمیکند و کلماتش را در ذهن نمیچیند. خبر نمیسازد، به ناحق موج ایجاد نمیکند.او اول میبیند و مومنانه و صادقانه هم نگاه میکند. با هزار احتیاط و تامل هم بررسی میکند اما وقتی به "یقین" رسید، با همه ایمان و اعتقادش مینویسد. هیچ چیز او را از انجام وظیفه باز نمیدارد حتی اگر جوهر قلمش تمام شود آن را از خون خود پُر میکند تا حق مطلب را ادا میکند.خدا کند همه ما اهل رسانه به این رسم، ملتزم باشیم. خیلی وقته اینجا مطلبی نذاشتم و نیامدم ببخشید تاسف...
ما را در سایت تاسف دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : vafadarfaz بازدید : 50 تاريخ : پنجشنبه 19 مرداد 1402 ساعت: 20:12